IN MEMORIAM Menko Grietinus Doorn
Geboren te Middelstum 6 mei 1935 overleden 10 oktober 2019.
Op donderdag 10 oktober jl. is oud-Middelstummer Menko Doorn, laatst wonende in Ten Boer, overleden. Menko was geboren op 6 mei 1935 in het huis 'De Hamerslag' aan de Burchtsraat 34. Deze woning was gebouwd door zijn vader Menne Doorn*, die aannemer-timmerman was. Eerst had zijn vader de garage bij deze woning gebouwd en wel zodanig dat zijn groeiende gezin er alvast kon gaan wonen totdat de woning klaar zou zijn. Toen de oorlog uitbrak kreeg het gezin inwoning van een Duitse officier. Omdat de oudere broer Jan er ondergedoken zat werd het al gauw te gevaarlijk en is het gelukt Jan bij een boer in Friesland onder te brengen. Daar overleefde hij de oorlog en Jan bracht later uit dankbaarheid ieder jaar trouw een bezoek aan de Friese boerenfamilie.
Menko heeft als klein jongetje de oorlog niet als vervelend ervaren. Hij hield toen al veel van muziek en zang en als de Duitse soldaten buiten Middelstum op mars gingen en daarbij zongen liep hij wel vrolijk met hen mee. Na de lagere school volgde Menko een opleiding in de confectie en zocht daarin een baan . Als iemand hem vroeg welk beroep hij had antwoordde hij altijd met een lach op z'n gezicht: 'Confectiekoelie', waarmee hij zichzelf bewust omlaag haalde. Een koelie was een Indische dagloner, terwijl hij een goed opgeleide en bijzonder geschikte ervaren verkoper in vaste dienst was. Eerst bij een gerenommeerde herenmodezaak in Groningen en later jarenlang tot aan z'n pensioen bij Jan Medendorp herenkleding in Uithuizen. Voor dit werk was hij geknipt, hij hielp de klanten op een bijzonder prettige, sympathieke en vakbekwame manier. Ook nam hij vaak kleding mee naar Middelstum om daar bij klanten 'op zicht' af te leveren. Van alle klanten wist hij exact de juiste maat.
Menko trouwde met Wolly Noorman uit Ten Boer. Met haar vormde hij een heel goed passend span. Ze vulden elkaar goed aan en bij hen heerste een ontspannen en aangename sfeer. Pa Doorn had na de oorlog het pand aan het begin van de Burchtstraat aan het Boterdiep verbouwd tot twee woningen. Menko en Wolly kwamen te wonen op nr. 4 en hier kregen ze ook hun beide kinderen, Menno en Marja. Dat zijn dochter muzikaal bleek te zijn en na haar orgellessen ook nog gitaar en piano leerde spelen vond hij prachtig. Hij hield ook enorm veel van schaatsenrijden en gelukkig waren er vaak winters met natuurijs zodat hij geregeld even los kon gaan op de ijsbaan of op het Boterdiep. Hij ging niet erg hard maar had een soepele zwierige slag. Tot op hoge leeftijd heeft hij dit volgehouden, waarna hij z'n houten schaatsen bij een museum inleverde. Hij nam op latere leeftijd nog rijles en haalde z'n rijbewijs, zodat hij niet meer met de bus naar zijn werk hoefde. Eenmaal is een rit naar huis terug hem bijna noodlottig geworden. Wolly had hem gevraagd na het werk Chinees eten mee te nemen in zijn Citroën Dyane. Buiten Uithuizen langs het Boterdiep voor een brug en een verhoging in de weg verschoof 't bekertje met saté dat op het dashboard stond. Toen hij ernaar reikte stuurde hij de auto langs de brugleuning het kanaal in.
Daar landde de eend in het water en begon te zinken. Gelukkig kon hij eruit kruipen en op het dak van de auto klimmen. Daar bleef hij omdat hij niet kon zwemmen. Er kwam een man op een brommer aan die hem zo zag staan. Die stopte en vroeg hem wat hij daar moest in het water. Menko antwoordde dat hij op het dak van zijn auto stond en wel graag naar de kant wilde. Waarop de man hem naar de kant had geholpen. Terwijl het Chinese eten nog in de auto op het water dreef. Als het gezin 's avonds aan de maaltijd begon sprak Menko altijd eerst een kort gebed uit en na het 'amen' zei hij dan nog: 'Eet smakelijk Menko, dank je Doorn', waarna het eten kon beginnen. Hij bezat een goed gevoel voor humor, wist allerlei stukjes uit conferences na te doen en vertelde vaak anekdotes over eigenaardige of grappige dingen die hij had meegemaakt, in de winkel met klanten, etc. Daarbij kon hijzelf aanstekelijk lachen met pretogen.
Veel Middelstummers weten vast nog wel dat hij na het avondeten vaak op de fiets door het dorp ging met een pijp in zijn mond. Even kijken of er nog iets in het dorp was gebeurd of gebouwd was. Altijd in voor een praatje met dorpsgenoten die hij tegenkwam. Dat hij later vanuit Ten Boer zijn geliefde geboortedorp nooit meer bezocht heeft, zal altijd een raadsel blijven. Sommigen zeggen dat hij dat mentaal niet aankon. In elk geval heeft hij met zijn Wolly in Ten Boer in een mooie geriefelijke nieuwe woning boven de winkels aan het Koopmanplein nog een hele mooie tijd gehad. Zij voelde zich er op haar plek in haar geboortedorp en Menko ging daar helemaal in mee. Wolly, Marja en Menno in de eerste plaats, maar ook alle anderen die met hem in contact stonden, moeten hem nu missen. Moeten het doen met de herinneringen aan die fijne rechtschapen guitige maar ook serieuze belangstellende man geliefde vader vriend familielid pijproker pakverkoper en scheuvelloper.
Peter Pruiksma
*
Menne Doorn heeft o.a. ook de woning aan de Grachtstraat 12, met de fraaie hoofdingang aan de voorkant, gebouwd. En de grote veeschuur bij Ewsum. Menko kon in Middelstum en omgeving alle huizen aanwijzen die door z'n vader waren ontworpen en gebouwd.
Bron: Peter Pruiksma (20 oktober 2019)